Yatışmayı bekleyen öfkelerimizdi bizi uzak kılan Ve ben konduramıyorum. Elimizde zamana bırakılmış umutlarımız vardıemanet ettiğimiz hayallerimiz en çokta../..Bize geri vereceğinin meçhullüğündemahmur bir eda takınarak kabullenmiştik bunu..! ..Şimdilerde çok saçma geliyor../..Aşk zamana bırakılmamalıydı..!… Gecikmelere itecekti bizi arsızcagecikecektik birbirimize farkında olmadanbiliyorum… Açtığı boşlukta telaşlı çırpınışlar içerisinde bulacaktık kendimizi..Kurtulmak hiç kolay olmayacaktı belki de..Ya da kurtulmak istemeyecektik kim bilir? Savrulmak yakışacaktı belki bizeyok oluşların ortasında bulacaktık kendimizi çoğu kez..Zamana bırakılan kimliklerimiz tanınmayacak hâle gelecektiöyle ki birbirimizi bile tanıyamayacaktık belki de..! Böyle olmasını istememiştim oysa kiistemedik değil mi? .. … (Üzerime dökmüş olduğun acılarıçıkarmaya çalıştığım bir geceydi yine..) Yokluğunu açıklayacak tek bir kelime yokinanmak istemediğimden olsa gerek susmaya sığındım şu ara..Ne istediğini bilmeyen bir ruh hâli yorgun bir beden telaşlı bekleyişlerin eksik olmadığı bir ben var baştan aşağıya anla işte../..Kendimi tanıyamayacağım hallere düşmeme ramak kaldı sanki..Üstümden taşan yalnızlığım gittikçe ağırlaştıdaha da çekilmez kıldı kendisini..! Silik görünüşlere bürünme zamanıydı şimditırnak içindeki mutluluk pozlarında buldum kendimi.! Zamana bıraktığımız her şeybir kaçışın kuytusuna sığınmaktan ibaretti...Zamana hükmedebilen bir sevginiz varsaşanslıydınız... (Ve ben konduramıyorum..) Şanssızlığımızı..! ... Bizi zamana bıraktık.. Zaman bizi olmadık yerlere.. (Dönemiyoruz) Bir ürperti kopuyor içimdeen soğuk haliyle yüzüme çarpıyor yalnızlık.. Üşür gibi oluyorum önce Çıplak acılarım sızlıyor sonrasında.. Yanaklarımın iki yanından süzülen ılık gözyaşları biran olsun ısıtıyor yüzümü../..Lakin ne faydayürek buz kestikten sonra..!